مدح و ولادت امام جواد علیه‌السلام
می نویـسـم سـر خط نام خـداوندِ رضا شعـر امـروز بـپـرداز به لبخـند رضا آنکه با آمدنش آمده محشر چه کسی ست؟ از تودرآل نبی با برِکت تر چه کسی ست؟ آنکـه از آمدنش عشق بیان خواهد شد "عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد" آسمان!از سرخورشیدِ تو خواب افتاده؟ یا که از چهـرۀ این طـفـل نقاب افتاده بی گمان حافظ چشمان تو ابروی تو بود " دوش در خلقۀ ما قصۀ گیسوی توبود " آسمان از نفسش یک شبه منظومه نوشت روزی شعرمراحضرت معصومه نوشت عدد سائل ایـن خانه زیاد است امروز شعر وارد شده ازباب جواد است امروز بازبا لطف رضا کار من آسان شده است کاظمین دلم امروز خراسان شده است دوسـت دارم که بگردم حـرم مولا را بـوسه باران کنـم از یاد تو پائین پا را بنـویـسیـد کـه تـقــویم بـهـاری بـشـود روز او روز پـسر نـام گـذاری بشود خـالـق از دفـتر تـوحـید جـناس آورده جهل این قوم چرا چهره شناس آورده؟ شک ندارم که از این حـیلۀ ابـتر مانده رو سپیدی ست که بر چهرۀ کوثر مانده به رضا طعـنه زدن جای تأسف دارد گرچه یعقوب شده، مژدۀ یوسف دارد این جوان کیست که معنای قیامت شده است سنـد محکـم اثـبـات امامـت شـده است گندمی باشد اگر رخ نمکش بیشتراست با پـیـمبر صفـت مشـترکـش بیـشتر است این جوان کیست که سیمای پیـمبر دارد بـنـویـسـیـد رضـا هـم عــلـی اکـبـر دارد اهـلـبیــت آیـنـۀ بـی مــثــل قــرآن انـد این جوان کیست که از خطبۀ او حیرانند؟ نسل در نسل، شما مایـۀ ایـمـان مـنـید من نفس می کشم از اینکه شما جان منیـد نزند دشمنت از روی حسادت نظرت چند روزیست پریشان شدم آقا! پـسرت... غصه ای نیست اگراین همه دشمن دارد پسرت حـرز تو را تا که به گـردن دارد پسرت مثل علی بوده، امیر است امیر پسرت چـشمۀ جوشان غـدیر است غدیر آخر شعر مـن از قلب هـدف می گذرد کـاظـمین تو هـم از راه نـجـف می گـذرد تا ز مـولا ننـویـسیم ادب کامل نـیست چون که بی نام علی ماه رجب کامل نیست یا علی یا اسـد الله عـنان دست تو است جلوه کن باز یـدالله؛ جهان دست تو است |